Δεν δίστασε ο Αντώνης Σαμαράς να χρησιμοποιήσει πολλές φορές στην ομιλία του πρώτο ενικό πρόσωπο, καθιστώντας σαφές ότι παίρνει το παιχνίδι πάνω του, ότι δεσμεύεται προσωπικά, ότι υπογράφει ένα συμβόλαιο αξιοπρέπειας με όλους τους Έλληνες:
«Βρίσκομαι στο χώρο όπου πριν 32 χρόνια ως νέος βουλευτής…. ….Δεν σας μιλάω, λοιπόν, με τη γλώσσα του χθες….γιατί νιώθω την αγωνία ενός κόσμου και την απαίτησή του να ακούσει σήμερα από μένα καθαρές κουβέντες….
Όσο απλά γίνεται, θα αποδείξω δύο πράγματα: ότι μπορούμε να βγούμε από την κρίση κι ότι μπορούμε να γίνουμε πολύ καλύτεροι από πριν, χωρίς όμως επιστροφή στην εξαρτημένη ευημερία και στις ψευδαισθήσεις που είχαμε παλαιότερα….»
Η εκκίνηση ήταν 32 χρόνια πριν. Η επανεκκίνηση την πρώτη μέρα πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά.
«…Σας λέω λοιπόν: έκτακτες συνθήκες απαιτούν έκτακτες αποφάσεις!
Μιλάω για αποφάσεις που προκαλούν την Επανεκκίνηση της Οικονομίας, την Επανεκκίνηση της αγοράς, των προσδοκιών, του ηθικού της Κοινωνίας. Την Επανεκκίνηση της Ελλάδας! Προτεραιότητα να σωθεί η χώρα! Τι σημαίνει «Επανεκκίνηση»; Σημαίνει ότι η Ανάκαμψη δεν μπορεί να γίνει μόνη της, αυτόματα. Χρειάζεται ένα σοκ...Πάμε, λοιπόν, στο Σχέδιο Επανεκκίνησης της Ελληνικής Οικονομίας με δημιουργικό σοκ… Τώρα μπορώ να σας δώσω μια συνολική απάντηση στο ερώτημα τι θα κοστίσει η Επανεκκίνηση της Οικονομίας και από πού θα βρεθούν τα χρήματα αυτά……. Δεν θα κάνω αυτό. Δεν υπάρχει λόγος. Και δεν είμαι ατζέντης ακινήτων…Αξιοποιώ την ακίνητη περιουσία του δημοσίου, σημαίνει πείθω κάποιους να επενδύσουν».
Συνολική θεώρηση των προβλημάτων της οικονομίας και της κοινωνίας, κοστολογημένο σχέδιο, πολιτική βούληση, υπαρκτό όραμα. Αξιοποιώ, δεν ξεπουλώ στις τρέχουσες τιμές, δεν στηρίζω απλά την ανάκαμψη, την προκαλώ!!!
«Και να απαντήσω και στο τελευταίο ερώτημα: ναι, για να πετύχουμε όλα αυτά, πρέπει να αλλάξουμε τους όρους του Μνημονίου!
Θα διαπραγματευθώ όλους τους όρους της Επανεκκίνησης που ανέφερα ήδη. Θα διαπραγματευθώ άλλο Πρόγραμμα κι άλλα ενδιάμεσα βήματα. Με πιο φιλόδοξους στόχους. Αλλά και με πιο ρεαλιστικούς τρόπους. Θα διαπραγματευθώ τη διευκόλυνση εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου μέσα στην Ελλάδα. Ώστε να υπάρξει η Επανεκκίνηση άμεσα. Θα διαπραγματευθώ, ακόμα, να υπάρξει επέκταση των εγγυήσεων ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες ως και το 2012, ώστε να μπορέσει να διαχυθεί μέρος της ρευστότητας αυτής προς την πραγματική Οικονομία. Θα επιμείνω στο ζήτημα αυτό. Γιατί με τη σημερινή ασφυξία ρευστότητας δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Θα διαπραγματευθώ κάθε πρόταση και κάθε ιδέα που θα δίνει ανακούφιση στη διαχείριση του χρέους μας.
Πήρα το ρίσκο και αντιστάθηκα στη λογική του Μνημονίου, όταν πολλοί πίστευαν και οι περισσότεροι διακήρυσσαν ότι αυτό ήταν ο μόνος «δρόμος σωτηρίας».
Πήρα το ρίσκο και πρότεινα διαφορετικό δρόμο διεξόδου.
Διατύπωσα απερίφραστα τις επιφυλάξεις μας και στο εξωτερικό»
Επαναδιαπραγμάτευση. Και ανάδειξη των κόκκινων γραμμών της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας.
«…Η κριτική μας αποδείχθηκε σωστή. Και οι προτάσεις μας επίσης.
Ξέρω που πατάω. Ξέρω που πηγαίνω. Ξέρω τι χρειάζεται η χώρα. Δεν με ενδιαφέρει να μοιράσω ψεύτικες υποσχέσεις.
Δεν υποστηρίζω ότι θα βγούμε από την κρίση χωρίς να βραχούμε. Σας υπόσχομαι, όμως ότι θα βγούμε. …
Να είστε σίγουροι – και να μου έχετε εμπιστοσύνη! Είμαστε Έλληνες! Είμαστε ο σπόρος που δεν πεθαίνει!»
Δεν αναφέρθηκε στην προηγούμενη διακυβέρνηση. Οι λογαριασμοί έκλεισαν. Πλέον είναι ο Σαμαράς απέναντι στην πιο αρνητική συγκυρία, ο Σαμαράς μπροστά στο ιστορικό του χρέος. Δεν κρύφτηκε πίσω από τις λέξεις, δεν υπάρχουν «μαγικές λύσεις», δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια, δεν υποσχέθηκε παρά μόνο ένα πράγμα: ότι θα τα καταφέρουμε!!!
Μικρός Οδυσσέας
